Όταν ένα παιδί παρουσιάζει χαμηλή σχολική απόδοσηδεν σημαίνει πάντα ότι είναι τεμπέλης ή ανιδιοτελής, μπορεί να είναι α κληρονομική διαταραχή γνωστή ως δυσλεξία. Ποιος έχει τη διαταραχή παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάγνωση και τη γραφή. Επίσης, κατά τη στιγμή της γραφής, το άτομο ανταλλάσσει ή παραλείπει λέξεις. Με αυτό, η μάθηση είναι σύντομα μειωμένη.
Σύμφωνα με την Διεθνή Ένωση Δυσλεξίας (IDA), η διαταραχή επηρεάζει το 17% του παγκόσμιου πληθυσμού και συνήθως ταυτίζεται με τις τάξεις στα χρόνια μετά την παιδεία. Όσο νωρίτερα είναι η διάγνωση, τόσο μικρότερη είναι η μαθησιακή δυσλειτουργία του παιδιού.
Τα πιο συνηθισμένα σημάδια ότι το παιδί έχει τη διαταραχή είναι: δυσκολίες στη γλώσσα και τη γραφή. γραπτές δυσκολίες · δυσκολίες στην ορθογραφία και στη βραδύτητα στην εκμάθηση της ανάγνωσης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το παιδί θα έχει επίσης δυσγροφία (άσχημο γράμμα). δυσκολία με τα μαθηματικά? δυσκολίες στην κατανόηση γραπτών κειμένων και δυσκολίες στην εκμάθηση μιας δεύτερης γλώσσας.
Ο Σύνδεσμος όμως προειδοποιεί ότι η διάγνωση πρέπει να γίνει από μια πολυεπιστημονική ομάδα που αποτελείται από λογοθεραπευτή, ψυχολόγο, ψυχοπαράγονα, θα πρέπει επίσης να θεωρηθεί ως αποτέλεσμα ορισμένων εξετάσεων όπως η ακουομετρία, η νευρολογική αξιολόγηση, η ακουστική επεξεργασία και η οπτική επεξεργασία.
Η ψυχοπαράγοφος Roselaine Marquetti εξηγεί ότι "τα άτομα με τη διαταραχή είναι έξυπνα, αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσουν άλλες συσκευές για να μάθουν". Συνήθως αποδίδουν καλά σε προφορικές εξετάσεις και πρακτικές δραστηριότητες. Η νοημοσύνη τους δεν επηρεάζεται από τη δυσλεξία.
Μετά τη διάγνωση
Η δυσλεξία δεν έχει καμία θεραπεία, αλλά η θεραπεία είναι μακρά και επίμονη, αλλά δεν απαιτείται καμία φαρμακευτική αγωγή.
Η έλλειψη κατάλληλης θεραπείας μπορεί, εκτός από τη μάθηση, να βλάψει την κοινωνική ζωή, να προκαλέσει άγχος ή κατάθλιψη. Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι η διαταραχή συνήθως επηρεάζει την αυτοεκτίμηση του παιδιού. "Το παιδί συνειδητοποιεί ότι είναι διαφορετικό, αλλά δεν γνωρίζει τον τρόπο αντιμετώπισης του", εξηγεί η Roselaine. Η συνοδεία μετριάζει τις δυσκολίες και ο φοιτητής θα βρει εναλλακτικούς μηχανισμούς μάθησης.
Εάν το παιδί διαγνωστεί με δυσλεξία, η οικογένεια πρέπει επίσης να ενημερώσει το σχολείο. Η αναγνώριση της διαταραχής θα αποτρέψει το παιδί να θεωρηθεί κακός φοιτητής και οι επαγγελματίες της εκπαίδευσης θα πρέπει να αναζητήσουν λύσεις για να αντιμετωπίσουν τη δυσκολία του παιδιού.
Στο σπίτι, οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτικοί σχετικά με τις σπουδές τους και να αποφεύγουν σοβαρές κατηγορίες. Στην ιδανική περίπτωση, βοηθούν επίσης το παιδί, κίνητρα και ενθάρρυνση. Για παράδειγμα, οι δυσλεξικοί καταλαβαίνουν περισσότερο όταν κάποιος το διαβάζει.
Αν αντιμετωπιστεί νωρίς, ως ενήλικας, ο δυσλεξικός μαθαίνει να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και, ιδιαίτερα, να τις ξεπερνά. "Δημιουργεί το δικό του μηχανισμό για να μπορεί να διαβάζει και να γράφει χωρίς πολλά προβλήματα", καταλήγει ο ψυχοπαράγοφος.
Προβλήματα ΛΟΓΟΥ-ΟΜΙΛΙΑΣ & ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ. Συνδέονται; (Μαρτιου 2024)
- Πρόληψη και θεραπεία
- 1,230
