Τα πρότυπα της ομορφιάς και της πίεσης της κοινωνίας είναι πνιγμένα για κάθε γυναίκα: η συνεχής απαίτηση να είμαστε πάντα; Προκαλεί πολλές γυναίκες να υποφέρουν και να αισθάνονται υποχρεωμένοι να αναζητούν απρόσιτα πρότυπα. Η αποδοχή και η αίσθηση του σώματος ενός ατόμου δεν είναι πάντα απλή σε αυτό το πλαίσιο. Ο αγώνας είναι καθημερινός.
Για τις γυναίκες που μόλις είχαν εγκυμοσύνη, η δαπάνη αυτή μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολη. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι φυσιολογικό ο οργανισμός να αλλάξει πολύ; Μετά από όλα, η μεταφορά μιας νέας όντας σε σχηματισμό θα φέρει σίγουρα αλλαγή. Η αύξηση του βάρους, η εμφάνιση των ραγάδων, η διόγκωση και άλλα σημεία είναι κοινά και εντελώς φυσικά. Ωστόσο, η πίεση (εξωτερική ή εαυτή) κάνει πολλές γυναίκες να αισθάνονται ντροπή για το σώμα τους μετά τον τοκετό ή να αισθάνονται υποχρεωμένοι να ανακτήσουν την προηγούμενη εμφάνισή τους.
Αλλά δεν είναι όλη η εμπειρία μετά τον τοκετό είναι η ίδια. Καθώς ορισμένες γυναίκες αγωνίζονται να ανακτήσουν το συνηθισμένο βάρος τους, άλλοι αποδέχονται χαρούμενα το νέο σώμα. Ένα παράδειγμα είναι η Ana Paula Marcato, η οποία έχει μια κόρη δύο ετών. "Η καλύτερη εμπειρία που είχα ποτέ ήταν να είμαι μητέρα. Είναι μια τέτοια αγάπη που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να αισθανθώ για κανέναν. Μια αγάπη που δεν με άφησε να ανησυχώ για το βάρος που κέρδισα κατά την εγκυμοσύνη. Η κοιλιά αυξήθηκε και η χαρά αυξήθηκε μόνο;
Αυτή η προοπτική είναι σημαντική και συνέβαλε ώστε να κάνει την Ana Paula να αισθάνεται ελεύθερη και ενδυναμωμένη σε αυτό το στάδιο. Η μητέρα για πρώτη φορά λέει ότι δεν αισθάνθηκε πίεση για να ξανακερδίσει το παλιό βάρος της και κοίταξε το νέο της σώμα με υπερηφάνεια: «Δεν ανησυχούσα να χάσω το βάρος που κέρδισα κατά την εγκυμοσύνη, χάνουμε βαθμιαία και λίγα κιλά με συνοδεύουν σήμερα. Αλλά δεν είμαι λυπημένος γι 'αυτό, γιατί ξέρω ότι ήταν όλα εξαιτίας του μεγαλύτερου θησαυρού που έχω: η κόρη μου;
Διαβάστε επίσης: 7 άτομα που δεν πρέπει να έχουν άποψη για την αύξηση των παιδιών τους
Σκεπτόμενος για τις διαφορετικές σχέσεις της μητέρας της μετά τον τοκετό, η Αμερικανίδα φωτογράφος Natalie McCain δημιούργησε το έργο Honest Body Project. Το έργο στοχεύει να φωτογραφίσει τις μητέρες για να εμπνεύσει και να ενδυναμώσει άλλες γυναίκες.
Η Natalie λέει στον ιστοτόπο της ότι επιθυμεί να συμβάλει στη νέα γενιά γυναικών που έχουν υγιείς εικόνες σώματος. Ας δείξουμε τις γυναίκες χωρίς το Photoshop και να εξουσιοδοτήσουμε τις μητέρες παντού να είναι περήφανοι για το σώμα τους μετά τον τοκετό. Δείξτε στα παιδιά σας ότι το μέγεθος των παντελόνι σας δεν αλλάζει πόσο αγαπάτε τον εαυτό σας;
Φωτογραφίες και μαρτυρίες; Το τίμιο σχέδιο
Ακολουθούν δέκα εικόνες από το έργο Honest Body Project και μπορείτε να μάθετε λίγο για την εμπειρία που έχουν οι γυναίκες αυτές.
Ειλικρινά, αισθάνομαι πιο άνετα με το πώς φαίνεται το σώμα μου όταν είμαι έγκυος από όταν δεν είμαι. Έχω τώρα μια μικτή αίσθηση; Είμαι έκπληκτος με τον τρόπο που αναρρώνει το σώμα μου από τη δεύτερη καισαρική τομή μου, είμαι λίγο λυπημένος που αυτή τη φορά έχω ραγάδες στο στομάχι μου, αν και περιμένω να τους αγκαλιάσω με την πάροδο του χρόνου και να αισθάνομαι πολύ διαφορετικός από αυτό που νιώθω τώρα. Αισθάνομαι σαν μια θεά κάθε φορά που θηλάω το μωρό μου. Αισθάνομαι μεγαλύτερης ηλικίας από ότι νομίζω ότι πρέπει να αισθάνομαι στην ηλικία μου. Είμαι εκστατικός για το τι είναι ικανό το θηλυκό σώμα.
Διαβάστε επίσης: Συμβουλές και προφυλάξεις για την προστασία του παιδιού σας από την παιδεραστία
"Έχω καταφέρει πραγματικά να αγκαλιάσω την ιδέα να μην αναρρώσω γρήγορα με τις δύο τελευταίες μου εγκυμοσύνες. Υπάρχει κάτι πραγματικά όμορφο για το πώς το μικρό σώμα του νεογέννητου μου καλουπώνεται στη μαλακή μου κοιλιά μετά τον τοκετό. Παρόλο που έχω μια σταθερή κοιλιά είναι κάτι που θέλω στο μέλλον, χαίρομαι που αυτή δεν είναι η πραγματικότητά μου τώρα. Το σώμα που έχω είναι τέλειο για να αγκαλιάσω το μωρό μου!
"Μου άρεσε πολύ να αισθάνομαι στρογγυλός και κυρτός όταν ήμουν έγκυος και ντυμένος για να τονίσω όλες τις καμπύλες. Αλλά τότε είναι ένας αγώνας για να κρύψει την επίπεδη κοιλιά, τα χέρια που φαίνονται λίγο πιο φρεσκάδα από πριν και τα κιρσώδη πόδια που είναι ακόμα λίγο πρησμένα.
"Μετά από αυτή τη γέννηση, αποφάσισα να φροντίζω προληπτικά για τη λογική μου, αφού ήξερα ότι θα μπορούσα να είμαι υπερφορτωμένος ή λιγότερο τακτοποιημένος από ό, τι είναι καλό για μένα. Ντους καθημερινά, αλλάζω αν έχουν κακή ευθυγράμμιση και σιγουρευτείτε ότι είμαι άνετος πριν παγιδευτεί για ώρες, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι το μωρό πρέπει να περιμένει άλλα δέκα δευτερόλεπτα. Η άσκηση αυτής της φροντίδας με τον εαυτό μου βοήθησε σίγουρα να κρατήσω το κεφάλι μου σε καλύτερη κατάσταση από την τελευταία εγκυμοσύνη.
"Αν και δεν έχω ιδέα για το πώς να κοιμηθώ, μουρμούζω συνεχώς με εμετό, ότι η εμφάνισή μου είναι χάλια, ότι το σπίτι μου δεν είναι τόσο καθαρό όσο ήταν, και η ζωή μου αποτελείται από βρώμικες πάνες και ζύμες". Αγαπώ βαθιά τη ζωή της μητέρας και δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τον γιο μου.
"Έχω το είδος του σώματος άλλα μητέρες μίσος και μου το λένε αυτό ανοιχτά. Δεν είχα κανένα πρόβλημα με το σώμα μου μετά τον τοκετό. Την περασμένη εβδομάδα εργάστηκα σε ένα συμβάν μπικίνι με τέσσερις εβδομάδες μετά τον τοκετό. Είμαι ακόμα τέσσερα ή έξι κιλά πάνω από το κανονικό βάρος μου, γι 'αυτό σίγουρα αισθάνομαι πιο συνειδητή από το συνηθισμένο.Αλλά για να το αντιμετωπίσει, πάω στο γυμναστήριο τις τελευταίες δύο εβδομάδες για να επιστρέψω στο φυσιολογικό μου βάρος γρηγορότερα από το θηλασμό. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν πόσο γρήγορα πήρα το σχήμα μου με το δεύτερο μωρό μου, αλλά αυτό είναι που κάνω για να ζήσω, είμαι βέβαιος ότι το σώμα μου ξέρει ότι δεν μπορώ να είμαι σε φόρμα! Δεν θα προσληφθεί για οποιαδήποτε εργασία μοντελοποίησης αν δεν είμαι κατάλληλος; Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα του πώς είναι τα πράγματα.
"Ένα πρωί, βγήκα από το ντους, σταμάτησα μπροστά στον καθρέφτη και πραγματικά κοίταξα το σώμα μου. Οι μοβ λωρίδες στην κοιλιά μου ήταν ένα τέτοιο χτύπημα που ήμουν έκπληκτος με το πόσο δυνατά είπα; WOW; ακούσια. Δεν είχα ραγάδες με τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού. Ήξερα ότι στις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης είχαν εμφανισθεί ραγάδες, αλλά είναι διαφορετικό τώρα που γεννιέται το μωρό και το δέρμα δεν είναι πλέον τόσο τεντωμένο. Κάλεσα τον σύζυγό μου και τον έδειξα. "Κοιτάξτε αυτές τις ραγάδες", είπα. "Cool!" Απάντησε. Και πίστευε πραγματικά ότι ήταν δροσερό και άρχισε να τρέχει τα δάχτυλά του πάνω τους. "Είχα μια ομαλή, σταθερή κοιλιά, θυμηθείτε", τον ρώτησα, συνειδητοποιώντας ότι η κοιλιά μου δεν θα ήταν πλέον ο τρόπος που θυμήθηκα. Χωρίς δισταγμό, απάντησε: "Ναι, αλλά δεν είχαμε δύο υπέροχα παιδιά εκείνη την εποχή".
"Το πιο δύσκολο πράγμα που έπρεπε να αντιμετωπίσω κατά τη διάρκεια της μετά τον τοκετό περιόδου είναι η υπομονή. Συνολικά, θα έλεγα ότι έχω κάνει πολύ καλή δουλειά, αλλά χρειάζεται πολλή συνειδητοποίηση και πρόθεση. Τις περισσότερες φορές είναι μια λεπτή έως λεπτή αυτορρυθμιστική εκτέλεση. Υπομονή με τον εαυτό μου καθώς εγώ φυσικά αναρρώνω από τους περιορισμούς της υποχρεωτικής καισαρικής τομής μου. Υπομονή με τον εαυτό μου, καθώς μαθαίνω στη μητέρα δύο παιδιά. Υπομονή με το γιο μου που πλησιάζει την ηλικία των τριών και συνηθίζει να έχει ένα νέο μωρό στο σπίτι. Υπομονή με εκείνους που με βοηθούσαν στο σπίτι με καθήκοντα που ήμουν συνηθισμένος να κάνω μόνος μου.
Το να είσαι έγκυος γυναίκα μεγέθους συν ήταν πολύ δύσκολο από κάθε άποψη. Από την κριτική του σώματος στην προσπάθεια να βρούμε ρούχα που ταιριάζουν. Η αυτοπεποίθηση ήταν μια καθημερινή πρόκληση. Μόλις είχα το μωρό μου σκέφτηκα ότι το σώμα μου θα πάει πίσω στον τρόπο που ήταν πριν, το οποίο δεν ήταν πλέον τέλειο, αλλά ήμουν χαρούμενος μαζί του. Είμαι εδώ για να πω ότι δεν επέστρεψε στον τρόπο που ήταν. Έχω χάσει περίπου 12 λίβρες, έχω μια υγιεινή διατροφή και προσπαθώ να ασκώ όσο το δυνατόν περισσότερο, αλλά δεν είμαι ακόμα ικανοποιημένος με την εμφάνισή μου. Δεν θέλω να είμαι λεπτός. Θέλω μόνο να είμαι υγιής για μένα, την οικογένειά μου, το γιο μου. αλλά είναι δύσκολο. Είναι δύσκολο να αισθάνεστε όμορφα με ραγάδες σε όλο το σώμα μου και το επιπλέον βάρος που έχω κερδίσει.
Λατρεύω την κοιλιά μου μετά τον τοκετό! Περίμενα πολύ για να δούμε τι έμοιαζε και ελπίζαμε ότι είχε κάποια ραγάδες που μου είπαν ότι τα μωρά μου μεγάλωναν και ότι ξόδεψαν λιγότερο χρόνο για να επιβιώσουν. Ποτέ δεν θα κρύψω τα ραγάδες μου ή την απαλή κοιλιά μου εξαιτίας άλλων ανθρώπων. Αυτή η υπέροχη κοιλιά έχει ήδη μεταφέρει τα τρία μου παιδιά σε δύο εγκυμοσύνες, γεμίζοντας και τις δύο φορές.
Αξίζει να τονιστεί ότι καμία γυναίκα δεν είναι υποχρεωμένη σε τίποτα και ότι το σώμα της πρέπει να είναι απλά υγιές και να σας κάνει να αισθάνεστε καλά; ανεξάρτητα από την εμφάνιση του. Εμπνευστείτε από τις ιστορίες αυτών των γυναικών, αγκαλιάστε το σώμα σας και αγαπάτε τον εαυτό σας! Αυτό είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς και τα παιδιά σας.
Reproductive System, Part 4 - Pregnancy & Development: Crash Course A&P #43 (Ενδέχεται 2024)
- Μωρά
- 1,230
