Η πλαστική χειρουργική έχει πάντα συνδεθεί με την ψυχολογία. Ξεκίνησε ως χειρουργική επέμβαση, με αναφορές περιστατικών ρινικής ανοικοδόμησης που χρονολογούνται από το μεσαίωνα. Εισήχθη στη Βραζιλία από τον Dr. Antonio Prudente στα τέλη της δεκαετίας του 1930.
Η αναζήτηση για επιδιόρθωση συγγενών ή επίκτητων παραμορφώσεων με στόχο την αποκατάσταση της προσβεβλημένης λειτουργίας, καθώς και την ελαχιστοποίηση των σημαντικών ψυχολογικών συνεπειών στον προσωπικό, συναισθηματικό και επαγγελματικό τομέα.
Με τη βελτίωση των χειρουργικών και αναισθητικών τεχνικών, η πλαστική χειρουργική άρχισε να στοχεύει στην αισθητική βελτίωση, δικαιολογούμενη από την αυξανόμενη αναζήτηση της αυτοεκτίμησης.
Σήμερα, λόγω της μεγάλης ασφάλειας και τυποποίησης τέτοιων τεχνικών, η πλαστική χειρουργική έχει γίνει δημοφιλής, από το να είναι ένα ταμπού για να γίνει ένα άλλο στοιχείο στο αισθητικό οπλοστάσιο.
Ωστόσο, η ομαλοποίηση των μέσων ενημέρωσης και η επιβολή του ισχύοντος προτύπου ομορφιάς έχουν επίσης προκαλέσει ψυχολογικές στρεβλώσεις.
Υπάρχουν ασθενείς που είναι αιώνια δυσαρεστημένοι με τον εαυτό τους και που σχεδιάζουν πλαστική χειρουργική για να λύσουν τα προβλήματά τους. Φυσικά θα είναι πάντοτε δυσαρεστημένοι με τα αποτελέσματα, ανεξάρτητα από το πόσο καλά, επειδή η χειρουργική επέμβαση δεν θα λύσει προσωπικά, οικογενειακά και επαγγελματικά προβλήματα.
Υπάρχουν και άλλοι που διαθέτουν στρεβλώσεις εικονικής εικόνας, επιδιώκοντας πάντοτε τη διόρθωση των ανυπαρξών ελαττωμάτων. Φυσικά δεν θα είναι ποτέ ικανοποιημένοι με τη χειρουργική επέμβαση, καθώς η εστίαση θα αλλάξει μόλις ολοκληρωθεί και θα βρουν ένα νέο ελάττωμα.
Ένας άλλος τύπος ψυχολογικής παραμόρφωσης που βρέθηκε στις κλινικές αποτελεί παράδειγμα των ασθενών που θέλουν να αλλάξουν τα πρόσωπά τους για να μοιάζουν με διασημότητες. Αν επιχειρηθούν τέτοιες αλλαγές, θα υπάρξει απογοήτευση στο να μην είναι ίση με το είδωλό σας και μπορεί να έχετε προβλήματα με μη αναγνώριση της εικόνας του εαυτού σας.
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του αισθητική πλαστική χειρουργικήη οποία, κατά την άποψή μου, αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με άλλους τομείς της ιατρικής, είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη ή επείγουσα ανάγκη για κάτι τέτοιο. Αυτό επιτρέπει να εκτελείται μόνο στον βέλτιστο χρόνο όταν ο ασθενής είναι έτοιμος σε φυσικά και ψυχολογικά επίπεδα.
Ο ρόλος του χειρούργου είναι να εξετάσει το τεχνικό οπλοστάσιο για τρόπους επίτευξης βελτιώσεων που αποσκοπούν στην ανανέωση και διόρθωση αισθητικών στρεβλώσεων, αλλά χωρίς να αλλάζουν τα εθνοτικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, με στόχο πάντα τη φυσικότητα των αποτελεσμάτων.
Η συνομιλία με τον ασθενή πρέπει να είναι σαφής, άμεση και ειλικρινής, χωρίς να αφήνει καμία αμφιβολία ως προς τα πιθανά αποτελέσματα και τους τεχνικούς περιορισμούς. Στην περίπτωση συνάντησης συναισθηματικά ασταθών ασθενών, θα πρέπει να αναφέρεται για ψυχολογική παρακολούθηση και αναβολή χειρουργικής επέμβασης.
Έτσι, η πλαστική χειρουργική είναι μια διαδικασία ασφαλούς και υψηλής ικανοποίησης μεταξύ ασθενών και γιατρών. Ωστόσο, ο εμπειρογνώμονας γνωρίζει ότι τόσο σημαντικό όσο το να γνωρίζουμε ποιος, πώς και πότε να λειτουργήσει είναι να γνωρίζει ποιος δεν κάνει, αλλιώς και οι δύο θα είναι δυσαρεστημένοι.
ENDGAME: Σχέδιο για Παγκόσμια Υποδούλωση (Ελληνικοί Υπότιτλοι) (Απρίλιος 2024)
- Πλαστική χειρουργική, Σώμα
- 1,230
