Το Keloid είναι αναμφισβήτητα ένας μεγάλος φόβος για όποιον έχει οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση. Έχοντας μια άσχημη ουλή μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την έκβαση οποιασδήποτε χειρουργικής επέμβασης, ειδικά αν είναι αισθητική.
Αν και το χηλοειδές είναι ένας ειδικός τύπος ουλής, πολλοί ασθενείς πιστεύουν ότι έχουν χηλοειδή, καθώς υπάρχει μια λαϊκή αντίληψη ότι οποιαδήποτε μη ιδανική ουλή είναι ένα χηλοειδές.
Αυτό δεν είναι αλήθεια. Το κελοειδές είναι ένα υπερυψωμένο, παχύ ουλές, συνήθως συνοδεύεται από κνησμό ή πόνο. Έχει μια ισχυρή γενετική συνιστώσα, που συχνά πλήττει τους μαύρους και τους Ασιάτες. Τις περισσότερες φορές, αρχίζει να φαγούρα και να αυξηθεί μετά από 3 εβδομάδες έως 3 μήνες χειρουργικής επέμβασης. Δεν υποχωρεί μόνη της χωρίς θεραπεία, καθίσταται ψηλός και παχύς μόνιμα.
Συχνά συγχέεται με χηλοειδή, η υπερτροφική ουλή είναι ένας τύπος ουλής που μοιάζει με ένα χηλοειδές, αλλά δεν είναι τόσο έντονος και υποχωρεί από μόνη της με την πάροδο του χρόνου, συχνά ισιώνοντας μετά από 6 έως 16 μήνες χειρουργικής επέμβασης.
Άλλα αναισθητικά ουλές που χαρακτηρίζονται ως χηλοειδές είναι διευρυμένα, ατροφικά (χαμηλά ανακουφιστικά) ή ανασυρόμενα σημάδια. Όλοι δεν έχουν μεγάλη ανακούφιση, αν και είναι αισθητικά ανεπιθύμητες.
Το χηλοειδές σχηματίζεται από μια ανεξέλεγκτη παραγωγή κολλαγόνου. Αυτή η υπερβολή στην παραγωγή αναγκάζει το σημάδι, αντί για επίπεδο, να σηκωθεί και να εισβάλει στο δέρμα, υπερβαίνοντας τα αρχικά όρια της βλάβης.
Οι χειρουργικές επεμβάσεις με κελοειδή σκοπό έχουν να μειώσουν την παραγωγή κολλαγόνου ή να μειώσουν τη συσσώρευση κολλαγόνου Κρέμες ή πλάκες με βάση τη σιλικόνη, καθώς και συμπίεση περιοχής ουλής και κορτικοειδή κρέμες είναι μερικά παραδείγματα.
Μόλις διαμορφωθούν, όταν η ανακούφιση είναι ήδη υψηλή, αυτές οι θεραπείες δεν βοηθούν πολύ. Η έγχυση κορτικοστεροειδών είναι πιο αποτελεσματική στην προσπάθεια απόσπασης της ανάπτυξης ή ελαχιστοποίησης των χηλοειδών. Μερικές φορές φτάνει ακόμα και στην εξαπάτηση.
Τα λέιζερ είναι ακόμα υπό ανάπτυξη και μπορεί να είναι μια εναλλακτική λύση, παρόλο που εξακολουθούν να μην παρουσιάζουν σταθερά αποτελέσματα στην χηλοειδής παλινδρόμηση.
Μόλις αναπτυχθεί καλά, ψηλό και ευρύ, δεν υπάρχει καμία θεραπεία που να καθιστά το χηλοειδές πολύ μειωμένο. Η χειρουργική επέμβαση γίνεται η καλύτερη θεραπεία.
Στην πραγματικότητα, η χειρουργική επέμβαση καταργεί το πρόβλημα και ξεκινά μια νέα ουλή από την αρχή. Το πλεονέκτημά του είναι ότι επιτρέπει μια προσπάθεια ελέγχου της νέας ουλή. Αν δεν γίνει τίποτα, το χηλοειδές σίγουρα θα επιστρέψει. Συνεπώς, απαιτείται κάποια θεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση.
Η θεραπεία με βήτα είναι ένας τύπος ακτινοθεραπείας για το δέρμα. Μειώνει τη δραστηριότητα του ινοβλάστη, του κυττάρου που είναι υπεύθυνος για την παραγωγή κολλαγόνου. Αυτό μειώνει την πιθανότητα να επιστρέψει. Η ένεση κορτικοστεροειδών στην άκρη του τραύματος μετά την αφαίρεση του χηλοειδούς είναι επίσης μια καλή εναλλακτική λύση για την προσθήκη στη θεραπεία.
Η βήτα θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει την ημέρα μετά το χειρουργείο, απαιτώντας συνήθως 10 συνεδρίες. Η παρακολούθηση της επούλωσης θα πρέπει να γίνεται τουλάχιστον για τους πρώτους 4 μήνες, οπότε σε περίπτωση τάσης επιστροφής χηλοειδούς, γίνεται μια νέα έγχυση κορτικοστεροειδών.
Αυτή είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία με χηλοειδή αυτές τις μέρες, αλλά δεν αποτελεί εγγύηση για επιτυχία. Ακόμα κι έτσι, μερικές φορές το χηλοειδές επιστρέφει. Ευτυχώς, οι περισσότερες περιπτώσεις έχουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Ένα άλλο ερώτημα που πρέπει να εξεταστεί είναι εάν το χηλοειδές μπορεί να απομακρυνθεί πλήρως. Λόγω της θέσης και του μεγέθους της, μπορεί να απαιτηθούν κάποιες χειρουργικές επεμβάσεις για να ελαχιστοποιηθεί το πρόβλημα και δεν μπορεί πάντα να εξαλειφθεί.
The Biggest Dilated Pore of Winer?! (Απρίλιος 2024)
- Σώμα
- 1,230
