Όλα για την Thalidomide

Η θαλιδομίδη είναι ένα φάρμακο που αναπτύχθηκε στη Γερμανία και χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως ηρεμιστικό. Η χρήση του έγινε ένα επίκεντρο της διαμάχης μετά από να συνδεθεί με δυσπλασίες στο έμβρυο κατά την κατάποση από τις γυναίκες που κυοφορούνται.

Ιστορία

Η θαλιδομίδη ανακαλύφθηκε το 1954 από τη γερμανική φαρμακευτική εταιρεία Chemie Grünenthal, κατά τη διάρκεια εργαστηριακής έρευνας με στόχο την εξεύρεση νέων αντιβιοτικών φαρμάκων. Στη διαδικασία, οι ερευνητές τελικά παρήγαγαν μια ουσία που ονομάζεται φθαλοϋλοισογλουταμίνη, προερχόμενη από γλουταμικό οξύ και αργότερα αποκαλούμενη θαλιδομίδη. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι δεν έχει εφαρμογή ως αντιβιοτικό και έχει δοκιμαστεί σε ζώα για επιδράσεις στο σώμα.

Σε εργαστηριακές δοκιμές, η ταλιδομίδη δεν έχει αποδειχθεί ότι έχει καταπραϋντικές ή ακόμα και αντικαρκινικές επιδράσεις όταν χρησιμοποιείται σε ζώα, αλλά, καθώς και δείκτης πολύ χαμηλής τοξικότητας, οι επιστήμονες αποφάσισαν να το δοκιμάσουν σε ανθρώπους. Αυτές οι νέες δοκιμές έδειξαν ότι το νέο φάρμακο είχε τεράστια κατασταλτική ικανότητα στους ανθρώπους. Το πλεονέκτημα αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι ελάχιστα τοξικό, προκάλεσε την κυκλοφορία του Thalidomide στη γερμανική αγορά το 1957 με την ονομασία Contergan®.

Χρησιμοποιήθηκε αμέσως ευρέως από τις γυναίκες στην εγκυμοσύνη ως μια επιτυχημένη εναλλακτική λύση για την καταπολέμηση του άγχους, της αϋπνίας και ακόμη και της ναυτίας που χαρακτηρίζει την εγκυμοσύνη. Δεδομένου ότι δεν ήταν απαραίτητο να συνταγογραφηθεί ιατρός για την αγορά του φαρμάκου, η Thalidomide θα μπορούσε να βρεθεί κάτω από περίπου 40 διαφορετικές ονομασίες σε όλο τον κόσμο.

Επιδράσεις της θαλιδομίδης

Οι πρώτες αναφορές εμβρυϊκών δυσμορφιών χρονολογούνται από τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Το 1960 οι πρώτες μελέτες διεξήχθησαν με βάση τις μητέρες και τα παιδιά με αυτές τις καθορισμένες δυσπλασίες. Θαλιδομίδη. Τα γεγονότα αυτά οδήγησαν στην απόσυρση του φαρμάκου από τα ράφια το 1961, εκτός από ορισμένες χώρες όπως η Βραζιλία, όπου η εμπορία του δεν διακόπτεται μέχρι το 1965.

Λόγω της σοβαρότητας των διαταραχών που υφίστανται οι έγκυες γυναίκες και τα μωρά που πάσχουν από τις επιπτώσεις της Thalidomide, η κυβέρνηση αρκετών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας, παρέχει σήμερα μηνιαία αποζημίωση σε όποιον μπορεί να αποδείξει την κατανάλωσή της.

Εκτιμάται ότι περισσότερα από 10.000 παιδιά μπορεί να έχουν επηρεαστεί από το φάρμακο, καθώς και αμέτρητες αμβλώσεις που πιθανώς προκαλούνται από το φάρμακο.

Πρόσφατα, η θαλιδομίδη έχει χρησιμοποιηθεί ξανά από γιατρούς για τη θεραπεία του λύκου, της λέπρας, του AIDS, της νόσου του Crohn και κάποιων καρκίνων, παρά τις αποδεδειγμένες επιβλαβείς παρενέργειες. Οι ερευνητές έχουν αφιερωθεί στην ανάπτυξη συνθετικών ουσιών που προσφέρουν το ίδιο θεραπευτικό δυναμικό για αυτά τα προβλήματα χωρίς όμως τις παρενέργειες.

Κίνδυνοι κατά την εγκυμοσύνη

Αρχικά υποδείχτηκε για τη θεραπεία της πρωινής ασθένειας, ειδικά κατά τους τρεις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, η Thalidomide θεωρείται η μεγαλύτερη καταστροφή στο ιατρικό ιστορικό.

Στον άνθρωπο, η διαδικασία του σχηματισμού και ανάπτυξης των άκρων είναι μεταξύ της 4ης και της 9ης εβδομάδας ή της 23ης και της 55ης ημέρας της εγκυμοσύνης. Οι επιδράσεις στο έμβρυο παρατηρούνται σε έγκυες γυναίκες που έχουν πάρει ακόμα και ένα δισκίο Thalidomide μεταξύ της 20ής και της 36ης ημέρας της εγκυμοσύνης.

Σύνδρομο θαλιδομίδης

Οι δυσπλασίες μπορεί να εκδηλωθούν ως πλήρης απουσία άκρων (amelia), μείωση των άκρων (focomelia) ή απώλεια των δακτύλων σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις. Επιπλέον, η ουσία μπορεί να προκαλέσει ακοή, οπτικά προβλήματα, σπονδυλική στήλη και μερικές φορές ελαττώματα του πεπτικού συστήματος. Μερικοί ασθενείς έχουν επίσης καρδιακά προβλήματα.

Αυτό το σύνολο συμπτωμάτων της ιατρικής κοινότητας καλεί το σύνδρομο Thalidomide. Ωστόσο, φυσικά, για να θεωρηθεί κάποιος φορέας του συνδρόμου, είναι απαραίτητο να αποδειχθεί η κατάποση της μητέρας από το φάρμακο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Νόμος για τη θαλιδομίδη

Σύμφωνα με το νόμο αριθ. 7,070 της 20ης Δεκεμβρίου 1982, η κυβέρνηση της Βραζιλίας καλείται να παράσχει υποστήριξη ζωής στα θύματα της Thalidomide. Η σύνταξη αυτή έχει τις αξίες της που ποικίλλουν μεταξύ μισών και τεσσάρων κατώτατων μισθών, ανάλογα με τον βαθμό επίδρασης. Οι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη για αυτόν τον υπολογισμό είναι η διατροφή, η υγιεινή, η φιλοξενία και η αδυναμία εργασίας.

Το 1994 δημοσιεύθηκε το διάταγμα αριθ. 63, το οποίο απαγόρευε τη χρήση της θαλιδομίδης από οποιαδήποτε γυναίκα σε ηλικία τεκνοποίησης. Στη συνέχεια, το 1997, δημοσιεύεται το διάταγμα 354 που ρυθμίζει την παραγωγή, την καταχώριση, την εμπορία, τη συνταγογράφηση και τη χορήγηση προϊόντων βασισμένων στην ουσία.

Στις 16 Απριλίου 2003 εγκρίθηκε ο νόμος αριθ. 10.651, ο οποίος ρυθμίζει τον έλεγχο της χρήσης της θαλιδομίδης στην εθνική επικράτεια. Τέλος, το 2010, ο νόμος αριθ. 12.190 τίθεται σε ισχύ, χορηγώντας νέα αποζημίωση; αυτή τη φορά για ηθικές βλάβες; θύματα αδιάκριτης χρήσης του φαρμάκου.

Για περισσότερες πληροφορίες, αποκτήστε πρόσβαση στο ένθετο της συσκευασίας Thalidomide.

Thalidomide: The Chemistry Mistake That Killed Thousands of Babies (Απρίλιος 2024)