Ο γάμος τελείωσε, τώρα τι;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι δεσμεύονται γάμος, και αντί να φανταστούμε, δεν είναι πάντα το πάθος που ενώνει τα ζευγάρια.

Βλέπουμε ότι το πάθος είναι το αρχικό βήμα στις σχέσεις, αλλά καθώς εξετάζουμε πιο προσεκτικά τις ιστορίες για τα συνδικάτα, τα κίνητρα είναι διαφορετικά, επειδή περιλαμβάνουν μια ποικιλία διαφορετικών συνθηκών, από άτομο σε άνθρωπο, ακόμη και τα μέρη ενός ζευγαριού.

Αφήνοντας το σπίτι των γονέων, από το άκαμπτο ή το κρύο καθεστώς, όπου η έλλειψη αγάπης κυριαρχεί, εξακολουθεί να είναι ένας ισχυρός λόγος που οδηγεί πολλούς ανθρώπους να συνδεθούν σε άλλο, άλλοτε είναι η ανάγκη να έχει κάποιος που αισθάνεται ασφαλής να συνεχίσει τη ζωή του. επειδή αλλάζει μόνο την εξάρτηση των γονέων από τον σύζυγο.

Μπορούμε να θέσουμε εδώ κάποιες καταστάσεις, αλλά το σημαντικό είναι να καταλάβουμε πώς αυτό συμβαίνει.

Όταν συναντιόμαστε σε ένα γάμο, πιστεύουμε ότι βρήκαμε τον ιδανικό άνθρωπο και ζούμε σε μια κατάσταση απόλυτης έκστασης, φαντάζοντας ότι έχουμε ανταμείψει με κάποιο τρόπο, ότι το σύμπαν μας έχει επιλέξει να ζήσουμε αυτή την άπειρη αγάπη. Αυτή η διαδικασία διαρκεί συχνά μήνες, μερικές φορές χρόνια, μέχρις ότου μια μέρα σταματήσουμε, και σχεδόν μαγικά, συνειδητοποιούμε ότι όλα διαλύονται.

Μερικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν το γάμος ως τελική έκταση για μια σειρά δυσκολιών, αλλά αυτό είναι το πρώτο σημάδι αποτυχίας. Όσο για τους δυο μας, δεν έχουμε κανένα τρόπο να αφήσουμε τα προσωπικά μας προβλήματα, τα ελαττώματα και τις δυσκολίες, να τα ακολουθήσουμε και σταδιακά να γίνουν εμφανή.

Αντιλαμβανόμαστε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, απλά φύγαμε από ένα σπίτι και πήγαμε στο άλλο και πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά αυτή τη διαδικασία. Το βλέμμα μας στον εταίρο αλλάζει, η ιδεοποίηση του τέλειου ζευγαριού πέφτει και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα που δημιουργούμε.

Όταν αυτά τα θέματα προστεθούν στις δυσκολίες του εταίρου, αυτό γίνεται περίπλοκο και η σχέση θα απαιτήσει από το ζευγάρι μεγάλη ωριμότητα για να μπορέσει να κοιτάξει και να δει ποιες είναι οι δυνατότητες για την αλλαγή αυτής της εικόνας.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι σήμερα, με τις πολιτιστικές και κοινωνικές αλλαγές που βιώνουμε, δεν είμαστε πλέον κολλήσει σε γάμους όπως και πριν, επειδή έχουμε τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε από την αρχή, να αναζητήσουμε νέους τρόπους.

Το ποσοστό διαζυγίου έπληξε το νέο υψηλό της χώρας το 2010, δείχνοντας ότι τα ζευγάρια που αποφασίζουν να τερματίσουν τον γάμο τους επιλέγουν όλο και περισσότερο το άμεσο διαζύγιο παρά τη διαδικασία διαχωρισμού. Αυτό δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία του Στατιστικού Αρχείου, που κυκλοφόρησαν την Τετάρτη από το IBGE (Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Στατιστικής της Βραζιλίας).

Εκτός από τα κοινά αίτια που συμβαίνουν στις διαδικασίες διαχωρισμού όπως η προδοσία, η σωματική και λεκτική επιθετικότητα, η απώλεια σεξουαλικού ενδιαφέροντος, ο αλκοολισμός, η εγκατάλειψη, σήμερα βλέπουμε ότι οι άνθρωποι έχουν περισσότερο θάρρος να εγκαταλείψουν τους συνεργάτες τους, επειδή συνειδητοποιούν ότι δεν περπατούν Ταυτόχρονα, ναι, ο καθένας έχει τα δικά του συμφέροντα, χάνοντας συχνά ακόμη και τη σχέση μεταξύ του ζευγαριού.

Η αξιολόγηση του γάμου σας και η διαπίστωση ότι δεν υπάρχουν πλέον δεσμοί αγάπης, σεβασμού ή ακόμα και ενδιαφέροντος είναι το πρώτο βήμα στη σκέψη για πραγματικό χωρισμό.

Καθώς ο πολιτισμός μας έχει αλλάξει την άποψη για το χωρισμό, οι γυναίκες δεν το φέρνουν πλέον το στίγμα της διαίρεσης, του επέτρεψε να αυξήσει το ποσοστό νέων γάμων. Οι επαναπατρισμοί (γάμοι στον οποίο τουλάχιστον ένας σύζυγος ήταν διαζευγμένος ή χήρος) ανήλθαν στο 18,3% των συνδικάτων, από το 2000 (11,7%), σύμφωνα με την IBGE.

"Είναι καλύτερο για τα παιδιά να μείνω σε ένα νεκρό γάμο ή να χωρίσω;" Vlog 23/8/19 (Απρίλιος 2024)