Η τοξοπλάσμωση, ευρέως γνωστή ως ασθένεια γάτας, είναι μολυσματική ασθένεια που μπορεί να γεννηθεί με το άτομο ή να αποκτηθεί σε κάποιο σημείο της ζωής. Προκαλείται από ένα πρωτόζωο που ονομάζεται toxoplasma gondii, το οποίο μπορεί να βρεθεί στα περιττώματα σχεδόν όλων των ζώων, αλλά οι γάτες και οι άλλες γάτες, ακόμα κι αν είναι πολύ καλά φροντισμένες, είναι οι κύριοι πομποί.
Αν και δεν εκδηλώνουν την ασθένεια, τα ζώα είναι πιθανοί πομποί στον άνθρωπο, που μπορεί επίσης να φιλοξενήσει αυτό το παράσιτο. Η ασθένεια δεν μπορεί να μεταδοθεί από το ένα άτομο στο άλλο εκτός από τη μητέρα σε παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τη λεγόμενη συγγενή μετάδοση.
Κάποτε θεωρήθηκε ότι τα περιστέρια ήταν οι κύριοι πομποί της νόσου, αλλά γνωρίζοντας τον βιολογικό κύκλο του παρασίτου, το συμπέρασμα ήταν ότι στην ενηλικίωση, όταν το περιστέρι είναι άρρωστο, μπορεί να εξαλείψει το πρωτόζωο με την έκκριση των οφθαλμών, αλλά μόνο ένα Η πολύ στενή επαφή με το πουλί μπορεί να ολοκληρώσει τον κύκλο μόλυνσης.
Η τοξοπλάσμωση μπορεί να εξαπλωθεί με δύο τρόπους: ο πρώτος απλώς να έρθει σε επαφή, έστω και έμμεσα, με μολυσμένα κόπρανα από γάτες και άλλα κατοικίδια ζώα, ενώ ο άλλος με την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων όπως το ωμό κρέας και το αρνί. ), καθώς και φρούτα, λαχανικά και λαχανικά με κύστες τοξοπλάσματος.
Το παράσιτο βρίσκεται στις ίνες του ζώου και εξαλείφεται μόνο όταν το κρέας δεν είναι πλήρως μαγειρεμένο, ψημένο ή τηγανισμένο. Τα φρούτα και τα λαχανικά μπορούν να έρθουν σε επαφή με το παράσιτο μέσα από το λίπασμα, έτσι πρέπει να πλυθούν καλά και να μαγειρευτούν.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί με τοξοπλάσμωση δεν έχουν συμπτώματα ή δεν τους μπερδεύουν με γρίπη και δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν μολυνθεί, αλλά υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις που προκαλούν σοβαρές παθήσεις του μυοκαρδίου, του ήπατος και των μυών, εγκεφαλίτιδα και μικρές κόκκινες κηλίδες στο σώμα. .
Τα συμπτώματα της τοξοπλάσμωσης είναι ο πυρετός, οι κηλίδες και οι πόνοι του σώματος, η κούραση, η παρατεταμένη γλώσσα του σώματος, η βλάβη του αμφιβληστροειδούς και η δυσκολία να δει κανείς ότι μπορεί να εξελιχθεί σε τύφλωση. Η διάγνωση της νόσου γίνεται μέσω κυνικών και εργαστηριακών εξετάσεων αίματος.
Οι υγιείς άνθρωποι δεν χρειάζονται ειδική θεραπεία. Την περίοδο μεταξύ 2 και 3 εβδομάδων η ασθένεια αρχίζει να υποχωρεί. Ωστόσο, μια φορά στο σώμα, το παράσιτο δεν βγαίνει πλέον και υπάρχει ο κίνδυνος τα συμπτώματα να επιστρέψουν όταν το άτομο έχει χαμηλή σωματική άμυνα. Η θεραπεία είναι απαραίτητη για άτομα με πολύ απειλητικό ανοσοποιητικό σύστημα, όπως άτομα με HIV και επίσης για έγκυες γυναίκες.
Οι οροθετικοί ασθενείς χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή για τον έλεγχο της εξέλιξης της νόσου. Υπάρχει σοβαρός τύπος τοξοπλάσμωσης, νευροτοξοπλάσμωσης που πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατόν, διαφορετικά μπορεί να είναι θανατηφόρος.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η τοξοπλάσμωση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές για το έμβρυο. Η εξέταση είναι στη λίστα των προγεννητικών εξετάσεων και το αποτέλεσμα μπορεί να καθορίσει την κατεύθυνση της εγκυμοσύνης. Εάν όχι, αναφέροντας ότι η γυναίκα δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή με το παράσιτο, η προσοχή και η ανησυχία αυξάνονται επειδή εάν μολυνθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να συμβεί η μετάδοση και το μωρό να γεννηθεί με την ασθένεια. Εάν ναι, αναφέροντας ότι η γυναίκα είχε ήδη την ασθένεια και έχει θεραπευτεί, η γυναίκα μπορεί να ξεκουραστεί γιατί δεν θα πάθει ξανά τη νόσο.
Το πρόβλημα της μετάδοσης στο μωρό ποικίλλει ανάλογα με το τρίμηνο στο οποίο εμφανίζεται η λοίμωξη της μητέρας. Κατά το πρώτο τρίμηνο, το παιδί μπορεί να έχει εγκεφαλίτιδα και να γεννηθεί με επακόλουθα της νόσου ή να έχει βλάβη στα μάτια που προκαλεί όραση.
Σε αυτή τη φάση, οι αυθόρμητες αποβολές είναι πολύ συχνές, παρόλο που σε αυτή την περίοδο η πιθανότητα μετάδοσης στο μωρό δεν υπερβαίνει το 20% των περιπτώσεων. Στο δεύτερο τρίμηνο, η μετάδοση εμφανίζεται στο 1/3 των κυήσεων, αλλά σε αυτή τη φάση το έμβρυο δεν έχει επηρεαστεί τόσο πολύ όσο στην προηγούμενη περίοδο, αλλά μπορεί ακόμη να έχει διανοητική καθυστέρηση και προβλήματα ματιών. Στο τελευταίο τρίμηνο, η πιθανότητα μετάδοσης στο έμβρυο είναι πολύ συχνή, αλλά είναι το στάδιο κατά το οποίο η ασθένεια επηρεάζει λιγότερο το μωρό.
Εάν έχετε μια γάτα στο σπίτι και σχεδιάζετε να μείνετε έγκυος, θα πρέπει πρώτα να ελέγξετε την τοξοπλάσμωσή σας. Αν έχετε ήδη μολυνθεί, μπορείτε να αφήσετε την γάτα σας άνετη και να μείνετε έγκυος εύκολα. Αν είναι αρνητική, διπλή φροντίδα για τη γάτα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πλύνετε καλά τα φρούτα, τα λαχανικά και τα λαχανικά και μην τρώτε ωμά, μη ψημένο ή βρασμένο κρέας. Και σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε το γιατρό σας, θα ξέρει πώς να δώσει πιο συγκεκριμένες προτάσεις για την περίπτωσή σας.
Τονίζουμε αυτό δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείψουμε τα ζώα για τη σκέψη ότι μπορούν να σας δώσουν μια ασθένεια.Εάν υποπτεύεστε κάποιο πρόβλημα, μιλήστε με έναν κτηνίατρο και επικοινωνήστε με τα ιδρύματα που μπορούν να σας βοηθήσουν να βρείτε μια λύση για την περίπτωσή σας.
AllStar Basket - Μάρτιος 2019 (Απρίλιος 2024)
- Πρόληψη και θεραπεία
- 1,230
